Smaak creëren met Nederlandse producten
Donderdag 16 oktober - Verder zoeken in Nederlands rijke eetlandschap
In de vorige editie van foodlab zijn we bezig geweest aroma's te benoemen van Leidsche boerenkaas, Westlandse tomaten en druiven en hebben we heerlijke verse vis (van de Sligro!), grijze garnalen, kokkels en paddestoelen gegeten. Deze keer koken we met een nieuw assortiment.
In traditionele restaurants wordt vooral Frans gekookt. We kennen pizzeria's uit Napels, en Chinese afhaalrestaurants. Maar waarom zouden we in Almelo hetzelfde koken als in Shanghai of Nice? Zelfs een topkok uit de Perigord erkent dat hij geen echte bouillabaisse uit Marseille kan maken.
“Twents” koken is (afgezien van curiositeiten als humkessoep of karnemelkjus) geen aantrekkelijk alternatief. Er zijn een paar “grootmoedergebruiken”, maar daar gaan de meesten niet van watertanden.
Schermen met de herinnering aan grootmoeders kookkunsten is volgens mij een romantisch plaatje, louter bedoeld voor een betere PR.
De Nederlandse keuken verandert voortdurend, met producten, die hier voorhanden zijn. Dat gebeurde van oudsher, met van de komst van aardappelen (in stamppot) of chocolade (van Houten). Specerijen hebben via ons koloniale verleden een grote invloed op onze smaak (de beroemde Nederlandse rode kool met onder andere kaneel en kruidnagel).
Niet altijd is die verandering even voor de hand liggend geweest:
Twintig jaar geleden waren er nog geen Twentse asperges, terwijl (een Nederlandse versie van) Chinees eten al ruim voorhanden was.
Verse vis, een Nederlands handelsmerk, is in Duitsland een gewaardeerd en gangbaar product. Toch is die verse vis hier lastig te vinden. Een vishandelaar vertelde me dat met de verbeterde infrastructuur de vrachtauto's nu Twente gewoon overslaan en linea recta doorrijden naar de grens.
Het imago speelt een grote rol in wat we lekker vinden. Biologisch is “in”, intensieve tuinbouw is “uit”. Enkele jaren terug waren we trots op onze heerlijke kasbloemkool, spekbonen, tomaten en druiven. Nu hebben de Westlandese tuinders het vaak moeilijk en zijn de kleintjes opgegaan in grote bedrijven, die vooral tomaten en paprika's kweken voor de export.
Dat imago bepaalt nu trouwens ook onze voorkeur voor streekproducten, en producten met een "Nederlands" beeldmerk.
Dat is tevens mijn project. Hoe kunnen we "Nederlands" koken met eigen producten?
Een paar voorbeeldkoks, die in België al langer met hun eigen stijl bezig zijn, en waar ik graag naar kijk zijn de Flemish Foodies – Kobe Desramault, Jason Blanckaert en Olly Ceulenaere. Vooral ook omdat hun Belgische roots aansluiten bij mijn Hollandse smaak met gerechten als:
Gerookte verse geitenkaas, rode biet, lavas, gepoft brood
Vis van de dag, bloemkool, jus van karnemelk, olie van bieslook
Om te koken neem ik een assortiment van eigen bodem. Niet alleen om te proeven, maar vooral om recepten te ontwikkelen.
Chocolade is in ons land van oudsher een belangrijk product geweest, Naast de grote fabrikanten zijn er gelukkig ook een paar kleine producenten (Chocolatemakers en Original Beans), die nog het geduld hebben om de aroma's van de cacaobonen volledig tot hun recht te laten komen.
Zoute haring, vers van het mes, is onweerstaanbaar – ook om smaken mee te combineren.
Cranberries, rozenbottels en tamme kastanjes komen er weer aan.
Aardappelen in soorten.
Zuurdesembrood van Hollandse bodem.
Groenten en fruit van de koude grond.
Kruiden als jeneverbes, kamille, bijvoet
Vlees uit deze regio.
Aan het einde zal er een nieuw menu op tafel staan.